Na een week hard werken, verdiende ik wel enig soelaas.
(Ik had de hele week gewerkt aan een ontwerp van een living in Heusden-Zolder.)
Zondagmorgen vertrokken we richting Brussel. Aangekomen te Brussel, waren we verrast te zien hoe rustig het was op de beurs. Heerlijk dachten we als er maar weinig volk is, kunnen we pas genieten. Slenterend en benieuwd wandelden we langs allerlei kunstwerken. Ook de kunstwerken van Jan Fabre, Arne Quinze en van Wim Delvoye.... werden er geëxposeerd.
Langs talrijke beroemde en prachtige kunstwerken ontdekte ik het werk van Susan Hefuna, een Egyptische-Duitse kunstenares. Net zoals zij voel ik me aangetrokken tot de abstracte vorm van structuren. Organische structuren zoals moleculen , DNA of modules en architectonische structuren zoals stadsgzichten en mashrabiyas zijn haar passie.Vooral de mashrabiya trokken mijn aandacht.
In Dubai ontwierp ze een Mashrabiya in 3 D. Ze vertelt de toeschouwer dat de wereld die je van buiten naar binnen bekijkt anders is dan die van binnen naar buiten.(door middel van tekst in haar werken te plaatsen, wordt deze boodschap nog veel duidelijker)
Susan Hefuna beschouwt de mashrabiya als een symbool dat werkt in twee richtingen, met de mogelijkheid voor een dialoog eerder dan de sluiting. Ze zegt: 'een gevoel van voortdurend observeren waar ik woon of behoor doordringt mijn werk.'
Wel dit gevoel dat zij zo mooi verwoordt had ik voor mezelf nooit op die manier kunnen verwoorden. Toch al weer wat bij geleerd over de anderen en over mezelf!
